THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

28 September 2007

Τα χαρωπά της Παρασκευής

Χαρωπό πρώτο:

...και μακράν καλύτερο - αντικειμενικά πάντα!!!
Το κομματάκι που μας βοήθησε να τη βγάλουμε καθαρή όλο το καλοκαίρι.
Μάλλον θα συνεχίσει και το χειμώνα.
Ακούγεται δυνατά, τραγουδιέται ΠΟΛΥ δυνατά....
...τί άλλο να πω;
Call me call me λαλαλαλαλααααααα!!!!!!



Χαρωπό δεύτερο:
Κι άλλο κομματάκι, που προφανώς το ήξεραν και τα ψάρια και μόνο εγώ ζούσα στην άγνοια...
Ένιγουέι, κάποιος ρώτησε τον τύπο των Locomondo "τί κάνεις;" κι αυτός, αντί να του απαντήσει κάτι απλό και τετριμμένο ("καλά"), είπε να γίνει λίγο πιο περιγραφικός:


Χαρωπό τρίτο και φαρμακερό:

Αν με πάρεις τηλέφωνο, μέχρι να το σηκώσω θα ακούς τον Κοργιαλά να τραγουδάει αυτό το κομματάκι.

Αγαπώ αυτό το κομματάκι!

Πιό σωστά: αγαπούσα αυτό το κομματάκι, μέχρι να το κατακρεουργήσει αυτή η ανεκδιήγητη γκόμενα....

Και ας αγνοήσουμε το γεγονός οτι είναι εντελώς άφωνη - μα εντελώς όμως! Ούτε με playback δεν το σώζει...

Και ας αγνοήσουμε επίσης και τον Τουρνά σε ρόλο guest γλάστρας (τον είχα και σε εκτίμηση τρομάρα μου!).

Το outfit της Αποστολίας όμως δε μπορούμε να το αγνοήσουμε!!!

Που ξεκινάει με προοπτικές "πέτα με στα βράχια πασά μου" και καταλήγει να μας λέει "μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά"!!!!

Κι ας έρθει τώρα κάποιος να μου πει οτι αυτό λέγεται sexy κι όποιος αντέξει!

Τζαμποέλεος δηλαδή, δες το και θα με νιώσεις:

21 September 2007

Ποιός επιβουλεύεται τα $ του Τόμυ;

Το 1996 ήταν προφανώς μία πολύ καλή χρονιά για τον κύριο Ηilfiger.
Τόσο καλή μάλιστα, που κάποιοι ξύπνιοι αποφάσισαν να του κόψουν τη φόρα.
Όντως ξύπνιοι οι τύποι, εκμεταλλεύτηκαν την πρεμούρα των περισσότερων χρηστών Internet να διαδίδουν ό,τι μπούρδα βρουν στο inbox με την ένδειξη "pass it on"...
Ένα - υποτιθέμενο, κανείς ποτέ δεν το είδε - άρθρο σε tabloid των Φιλιππίνων (!!!) με ρατσιστικά σχόλια του Τόμυ εναντίον των Αφροαμερικανών και των Ασιατών, κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο υπό μορφή chain mail με το ακόλουθο κείμενο:

Did you see the recent Oprah Winfrey show on which Tommy Hilfiger was a guest? Oprah asked Hilfiger if his alleged statements about people of color were true - he's been accused of saying things such as "If I had known that African-Americans and Asians would buy my clothes, I would not have made them so nice," and "I wish those people would not buy my clothes - they were made for upper-class whites." What did he say when Oprah asked him if he said these things? He said "Yes." Oprah immediately asked Hilfiger to leave her show.
Now, let's give Hilfiger what he's asked for - let's not buy his clothes. Boycott! Please - pass this message along.

Πιασάρικο το σενάριο: σου λέει ο Τόμυ "δε γαμιέται, αρκετά ντάλαρς κονόμησα ως τώρα", πάει στην Όπρα και με μια φράση αποκλείει απο την πελατειακή του βάση τα 2/3 του πλανήτη.
Ποιός το πίστεψε;
Τα αμερικανά φυσικά. Αμάσητο το κατάπιαν, κατέβασαν και μια κόλα καπάκι, μη και τους πέσει βαρύ.
Αλλά και όλοι οι υπόλοιποι: γιατί σου λέει τώρα ο μέσος εβραίος "ποιός είναι αυτός ο Τόμυς και με φτύνει έτσι; Καλύτεροι είναι οι Κινέζοι δηλαδίς;" και τσουπ! κοτσάρει και τη δική του εθνική ταυτότητα μαζί με τους λοιπούς αδικημένους.
Και το ίδιο κάνει κι ο Λατινοαμερικανός κι όλοι οι υπόλοιποι που θέλουν να νιώσουν θύματα, αλλά δε βρίσκουν και κανέναν πρόχειρο θύτη...

Βέβαια, η έρμη η Όπρα έχει ξεκαθαρίσει ήδη απο το 1999 στη σούπερ υψηλής τηλεθέασης εκπομπή της οτι, όχι μόνο δεν είχε ποτέ καλεσμένο τον εν λόγω κύριο, αλλά ούτε καν τον έχει συναντήσει ποτέ στη ζωή της!
Κοινώς, ούτε να τον χέσει τον Τόμυ η Όπρα!

Το 2001, ανεξάρτητος φορέας (Anti-Defamation League) ερεύνησε τα γεγονότα σχετικά με την υπόθεση Τόμυ - κι όμως, υπήρξαν άνθρωποι που έκατσαν να ασχοληθούν σοβαρά με αυτή τη σαχλαμπούχλα! - και κατέληξε οτι τσάμπα καίει η λάμπα και καλύτερα τα chain mail τζάνκια να βρουν πιο εποικοδομητικές μεθόδους ξεκαυλώματος, γιατί αυτή ψόφησε.

Όλα αυτά ήταν φυσικά παντελώς άχρηστα, γιατί όπως όλα τα cybermyths αυτού του τύπου, έτσι κι αυτός ξεφούσκωσε απο μόνος τους μετά απο λίγο. Βέβαια εδώ μιλάμε και για κάτι μύρια ζημιά - αλλά δε βαριέσαι...

Φέτος το Μάιο μάλιστα, η Όπρα αποφάσισε να ξεκαθαρίσει μια και καλή το θέμα Τόμυ. Ιδού ο διάλογος:







Η ένδοξη πατρίδα μας - τελευταία ως συνήθως σε κάτι τέτοια - ανακάλυψε την όλη ιστορία μόλις φέτος, όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος την είχε ξεχάσει.
Εμφανίστηκε λοιπόν σε έντυπο (αγνώστων λοιπών στοιχείων) το παρακάτω άρθρο της κυρίας Ανδριώτη (επίσης αγνώστων λοιπών στοιχείων, εκτός αν είναι συγγενής του Alexi Andriotti):

Ρατσιστής ο Χίλφιγκερ
Αν ήξερα οτι οι Αφροαμερικανοί, οι Λατινοαμερικάνοι, οι Εβραίοι, οι Έλληνες και οι Ασιάτες θα φορούσαν τα ρούχα μου, δεν θα τα έφτιαχνα ποτέ τόσο όμορφα. Μακάροι αυτοί οι άνθρωποι να μη φορούσαν ποτέ τα ρούχα μου, επειδή είναι καταστκευασμένα για ανώτερης τάξης λευκούς ανθρώπους. Τη δήλωση αυτή έκανε ο Αμερικάνος σχεδιαστής μόδας Τόμι Χίλφιγκερ που συμμετείχε στην εκπομπή της Όπρα Γουίνφρεϊ με θέμα το ρατσισμό. Η παρουσιάστρια τον ρώτησε αν έκανε αυτή τη δήλωση και όταν ο σχεδιαστής της είπε "ναι", εκείνη του ζήτησε να αποχωρήσει απο την εκπομπή της! Σκεφτείτε τα αυτά πριν αγοράσετε κάτι δικό του...

Εμείς να τα σκεφτούμε κυρία μου.

Εσείς όμως, που υποτίθεται πως είστε και δημοσιογράφα, μήπως να σκεφτόσασταν να ελέγξετε την εγκυρότητα των γραφομένων σας, αντί να αναπαράγετε και να επικυρώνετε την κάθε ράδιο-αρβύλα;

Δεν είναι δύσκολο, αλήθεια σας λέω: ένα πρόχειρο γκουγκλάρισμα βγάζει κάτι εκατοντάδες σελίδες που υποστηρίζουν το αυτονόητο - οτι ένας πετυχημένος επιχειρηματίας δεν θα έκανε ποτέ την κεφαλαιώδη μαλακία να ζημιώσει την εταιρεία του κατα τόσο ηλίθιο τρόπο...

Και προσέξτε: δεν τα χώνω στη φιλενάδα που μου έστειλε με mail το άρθρο. Όσο κι αν συφιλιάζομαι με όσους πατάνε το forward χωρίς να το βάλουν λίγο να δουλέψει το ρημάδι το μυαλουδάκι, η μαύρη αλήθεια είναι οτι δεν είχε καμία υποχρέωση να το ψάξει η κοπέλα.

Δεν τα χώνω ούτε καν σε ένα παιδικό πάρτυ-ραδιοφωνική εκπομπή στο Mad radio, όπου μία πιπίνα φόρτωνε τους ακροατές να μην ξαναπατήσουν πόδι στου Τόμυ το τσαρδάκι, γιατί είναι - περίπου - εχθρός της πατρίδας!

(δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά στην ελληνική version είμαστε κι εμείς μέσα στους θιγμένους!!!)

Σε όλους αυτούς ταιριάζει γάντι η φράση που διάβασα στο
ΒιοΛόγο (και ανήκει στον μακαρίτη καθηγητή του Berkeley Carlo Cipolla):

"... ένα ηλίθιο άτομο θα προκαλέσει απώλειες σε κάποιο άλλο άτομο ή σύνολο ατόμων ενώ παράλληλα η πράξη αυτή δεν αποφέρει κάποιο κέρδος στο ίδιο ή ενδεχομένως προκαλεί και απώλειες στο ίδιο".

Το επιμύθιο, τέκνα, είναι το εξής: αν δε γουστάρετε τον Τόμυ και τους ομοίους του γιατί κοτσάρουν το λογότυπό τους σε κάτι πανάθλια τσίτια και τα πουλάνε σε γελοίες τιμές, μαζί σας!

Ας μη γινόμαστε όμως πιόνια στο μεταξύ τους παιχνιδάκι για το ποιός θα κάνει την πιο γερή μπάζα...

Ξημερώνει και βραδιάζει

Ο τίτλος έχει λίνκι!
Το πατάς και βγαίνει μια εικόνα!!
Είναι το Hong Kong!!!
Το mouse σου είναι ο ήλιος: το κουνάς προς τα πάνω και ξημερώνει, το κουνάς προς τα κάτω και νυχτώνει!!!!
Γαματούλι?

20 September 2007

Ραν-ταϊμ-έρο (όπως σο-μπρ-έρο)

Εδώ ο ψηφιακός νταλκάς του Β. Πάλλη.
Ακούστε τον να την ακούσετε!!!!!
ΔΕ ΧΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!
Βρέθηκε σε παλιά ΑΝΑΡΤΗΣΗ του Τσίρκου - mille merci!

19 September 2007

The wind of change μας πήρε και μας σήκωσε...

Αφού παιδεύτηκα δυο μέρες με templates, skins, layouts και κώδικες (δόξα και τιμή στον ανώνυμο προγραμματιστή, τον καλύτερο πελάτη του ανώνυμου οφθαλμίατρου), κατάφερα τελικά να χάσω όλα μου τα λίνκια!!!
Τί έμαθα:
1. Οτι κυκλοφορούν εκατομμύρια διαφορετικά templates για όλα τα γούστα, γεγονός που κάνει δύσκολη την επιλογή και τη ζωή μας γενικότερα.
2. Οτι απο αυτά τα εκατομμύρια templates, αυτά που κάνουν για τη δουλειά που τα θες είναι ελάχιστα.
Και κατά κανόνα τα πιο ξενέρωτα.
Και κανείς δε θα σου επισημάνει τη διαφορά ανάμεσα σε χρήσιμα και άχρηστα templates.
Θα το ανακαλύψεις μια ώρα μετά, απο το error message του blogger.
3. Τα templates τα σωστά τα πρόστυχα απευθύνονται αποκλειστικά σε χρήστες wordpress - βρε λες;...
Σανίδα σωτηρίας οι θεοί PYZAM, με εγγύηση λόγω καταγωγής (ινδο-πάκια), άπαιχτη συλλογή μπλιμπλικιών και ακόμα πιο άπαιχτο όνομα.
Θα 'λεγα κι άλλα καλά λόγια, αλλά μου την έσπασε το bannerάκι τους που κωλόκατσε πάνω-πάνω στη σελίδα και δε λέει να φύγει...
Γι' αυτή τη σεζόν, λοιπόν, θα φορεθεί ένας super classy συνδυασμός μαύρου με πορτοκαλί-που-βγάζει-μάτι και αξεσουάρ γκομενίτσα εποχής λέιτ σίξτιζ - ή μήπως έρλι σέβεντιζ; Κατερίναααααα??!! - που θυμίζει λίγο Austin Powers και γι' αυτό την αγαπάμε!
Περιμένω να ακούσω καμιά καλή κουβέντα για τον κόπο μου!!!!!!
Μέχρι να φιλοτιμηθείτε, πάω να αναζητήσω τα χαμένα λίνκια...

18 September 2007

Στο μυαλό ξενυχτισμένου επιβάτη της ΕΘΕΛ - το χάος



Κάθε πρωί περιμένω στη στάση το λεωφορείο.
Με πιάνει μία ανυπομονησία περίεργη, παρ' όλο που είμαι σίγουρη οτι θα έρθει.
Όπως σίγουρη είμαι οτι θα με πάει εκεί που πρέπει να φτάσω, είτε το θέλω είτε όχι.
Ξέρω απο την αρχή οτι θα κατέβω πριν το τέλος της διαδρομής.

{Η λέξη "τέλος" ανέκαθεν μου έφερνε σύγκρυο, ακόμα και στο context "τέλη κυκλοφορίας".}
Στη διαδρομή το διασκεδάζω: ακούω ράδιο, χαζεύω τους άλλους επιβάτες...
Ωραία, δε λέω. Αλλά όχι για πολύ.
Κι όταν τελικά δω τη στάση μου, ξέρω οτι ήρθε η στιγμή να πατήσω το κόκκινο κουμπί.
Όσο καλά κι αν πέρασα στην πρωινή μου βόλτα, εδώ κατεβαίνω.
Το λεωφορείο πρέπει να ακολουθήσει τη διαδρομή του κι εγώ τη δική μου.
Όσο κι αν προσπαθεί ο οδηγός να καθυστερήσει,
όσο κι αν κολλάει πίσω απο τα πιο αργοκίνητα οχήματα,
η ροή των πραγμάτων είναι προδιαγεγραμμένη.
{Το πολύ πολύ να μου κάνει τα νεύρα κορδέλες.}
Το κόκκινο κουμπί έχει πατηθεί και είναι υποχρεωμένος να σταματήσει και να ανοίξει τις πόρτες.
Για να πάρει ο καθένας το δρόμο που θέλει.
Μωρό μου, νομίζω οτι, κάπου στο βάθος, διακρίνω πλέον τη στάση μου.
Κι αν δεν έχουμε δραματική αλλαγή πορείας, δεν κωλώνω να πατήσω το κουμπί.


07 September 2007

Άλλος για την έδρα μας;

Πρόσφατα ανακάλυψα το blog του ΒιοΛόγου, στο οποίο εκτός των άλλων υπάρχουν και αρκετές ενδιαφέρουσες ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ σχετικά με την ανώτατη παιδεία στην Ελλάδα.
Σε κάποια απο αυτές, ένας απο τους σχολιαστές παραθέτει, αντί απάντησης, λίνκι για το άρθρο που ακολουθεί.
Προσωπική άποψη δε διαθέτω, ούτε και βλέψεις για ακαδημαϊκή καριέρα. Ο Μάργαρης όμως τα λέει ωραία, με έξυπνο χιούμορ και απόλυτα to the point.
Το κειμενάκι είναι copy-paste απο το ένθετο Νέες Εποχές της εφημερίδας Το Βήμα (εδώ το καλό το λίνκι) κι αν με μπουζουριάσουν για το κλόπιράιτ, ελπίζω να μου φέρνετε κανα τσιγαράκι στην ψειρού!

Πώς να γίνετε πανεπιστημιακός

Ν. Σ. ΜΑΡΓΑΡΗΣ

Οταν στα πανεπιστήμια ψηφίζουμε σχεδόν κάθε εβδομάδα, η έκδοση οδηγού προς τους εκλέκτορες γίνεται αδήριτη ανάγκη. Ιδιαίτερα σε όσους διαθέτουν τη συσσωρευμένη εμπειρία των παλαιοτέρων, όπως ο υπογραφόμενος που είναι καθηγητής από το 1978. Πριν, επομένως, δω «τα ραδίκια ανάποδα», επιθυμώ να αφήσω και κάποια παρακαταθήκη στους νεότερους συναδέλφους. Στο κείμενο που ακολουθεί λαμβάνεται σοβαρότατα υπόψη το γεγονός ότι ο νόμος απαιτεί «φανερή και αιτιολογημένη ψήφο». Κάτι έπρεπε να γίνει λοιπόν για να μη βασανίζονται οι εκλέκτορες με την αιτιολόγηση και να δοθούν απερίσπαστοι και με πάθος στη μελέτη εφημερίδων, στην τηλεθέαση και στα μαζικά «πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια» που γίνονται σε εβδομαδιαία βάση και στα οποία συμμετέχει η λεγόμενη ΠΟΣΔΕΠ, η οποία εκπροσωπεί αγωνιστικά και μαζικά το αξιοσέβαστο ποσοστό του 10% των συναδέλφων. Κοπίασα αρκετά αλλά νομίζω ότι κατάφερα να κωδικοποιήσω τις περιπτώσεις που παρουσιάζονται, οπότε, ανάλογα με το αν τους αρέσει ή όχι η φάτσα του υποψηφίου, να βρίσκουν αμέσως στον τυφλοσούρτη που παρουσιάζω υπερήφανα όλα τα επιχειρήματα που μπορεί να χρειαστούν για να εξυψώσουν ή να μηδενίσουν οποιονδήποτε κρινόμενο. Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν διεκδικώ την πατρότητα του οδηγού, επειδή ίσχυε και ισχύει δίκην εθιμικού δικαίου, αλλά απλώς την κωδικοποίησή του. Την οποία είχα κάνει και πριν από είκοσι πέντε χρόνια στο περιοδικό «Αντί». Ισως μερικοί αναγνώστες να απορήσουν, αλλά τους πληροφορώ ότι χρησιμοποιήθηκε ήδη ευρύτατα. Μια ματιά στα πρακτικά παλαιότερων εκλογών το αποδεικνύει. Ας θεωρηθεί η σημερινή προσφορά μου ένα μικρό λιθαράκι στην αύξηση της παραγωγικότητας στην ανώτατη Παιδεία και στην ενημέρωση των νέων εκλεκτόρων. Ας δούμε τώρα τις περιπτώσεις:

1. Ο υποψήφιος είναι νέος
Τον θέλουμε
. Η ηλικία του είναι εγγύηση ελπίδας ότι θα προσφέρει πολλά. Ο ενθουσιασμός που μπορεί να μεταδώσει στους φοιτητές ένα νέο άτομο, το οποίο δεν αφομοιώθηκε ακόμη με τις παραδοσιακές πανεπιστημιακές δομές, είναι απαραίτητος.
Δεν τον θέλουμε. Δυστυχώς είναι ακόμη ανώριμος για την κατάληψη της θέσης. Καλό θα είναι να μην βιάζεται, αλλά να συνεχίσει τις προσπάθειές του με σοβαρότητα και χωρίς σπασμωδικές κινήσεις.

2. Ο υποψήφιος είναι ηλικιωμένος
Τον θέλουμε. Η ωριμότητα που απέκτησε μετά πολυετή προσφορά τον κάνει αναντικατάστατο. Εφτασε ο καιρός η εμπειρία του να γίνει κτήμα των νεοτέρων.
Δεν τον θέλουμε. Παρ' όλη την πολυετή παρουσία του δεν μπόρεσε ως σήμερα να αποδείξει ότι είναι άξιος για την κατάληψη της θέσης αυτής, η οποία απαιτεί αυξημένες υποχρεώσεις. Η ανάγκη για νέους και δυναμικούς διδάσκοντες είναι αδήριτη, ιδιαίτερα σε χώρους όπως ο πανεπιστημιακός, που χαρακτηρίζεται από δυναμισμό.

3. Ο υποψήφιος έχει πολλές εργασίες
Τον θέλουμε.
Ο αριθμός των εργασιών του δείχνει ασυνήθιστα ερευνητικό πάθος και εργατικότητα.
Δεν τον θέλουμε. Φαίνεται, δυστυχώς, ότι χαρακτηρίζεται από πάθος για γρήγορη ανέλιξη και έτσι έδωσε περισσότερο βάρος στην ποσότητα παρά στην ποιότητα.

4. Ο υποψήφιος έχει λίγες εργασίες
Τον θέλουμε
. Ουδέποτε έδρασε πάνω του ο καριερισμός, κάτι που δείχνει ξεκάθαρα ο αριθμός των λίγων, αλλά αρίστης ποιότητας, εργασιών του.
Δεν τον θέλουμε. Μέσα σε τόσα χρόνια ελάχιστα δείγματα της δουλειάς του είδαν το φως της δημοσιότητας, κάτι που δείχνει σοβαρή στειρότητα.

5. Ο υποψήφιος έχει εργασίες μόνος του
Τον θέλουμε.
Φαίνεται ξεκάθαρα από το δημοσιευμένο έργο του ότι υπάρχει σοβαρότατη αυτοδυναμία, μια και είναι σχεδόν πάντοτε ο μοναδικός συγγραφέας.
Δεν τον θέλουμε. Ο πανεπιστημιακός χώρος απαιτεί συνεργασία. Πώς μπορεί να προωθήσει άτομα όταν δούλεψε σχεδόν πάντοτε απομονωμένος; Πώς θα συνεργαστεί με τους νέους επιστήμονες και φοιτητές όταν παρουσιάζει αυξημένη εσωστρέφεια;

6. Ο υποψήφιος έχει εργασίες σε συνεργασία με άλλους
Τον θέλουμε.
Φαίνεται ξεκάθαρα όχι μόνο το πάθος του υποψηφίου για δουλειά ποιότητας αλλά συγχρόνως και η συνεργατικότητά του, κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο.
Δεν τον θέλουμε. Δυστυχώς δεν μπορεί να φανεί η αυτοδυναμία του υποψηφίου γιατί η προσωπική του συμβολή σε δημοσιευμένες εργασίες είναι σημείο σκοτεινό που απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή.

7. Ο υποψήφιος συνεργάστηκε με διασήμους
Τον θέλουμε.
Οταν ο διάσημος επιστήμονας τάδε, που έχει δυνατότητα επιλογής των αρίστων του κλάδου του τον έχει στο επιτελείο του, φαίνεται ξεκάθαρα ότι πρόκειται για επιστήμονα αναγνωρισμένης επάρκειας.
Δεν τον θέλουμε. Πώς να αναγνωριστεί η προσωπική επάρκεια και αυτοδυναμία υποψηφίου που δούλεψε πάντα στη σκιά των άλλων;

8. Ο υποψήφιος συνεργάστηκε με ασήμους
Τον θέλουμε.
Είναι φανερό ότι ο υποψήφιος, με την αναμφισβήτητη επάρκειά του, δημιούργησε δική του ερευνητική ομάδα στην οποία κυριαρχούσε.
Δεν τον θέλουμε. Δυστυχώς, ουδέποτε ο υποψήφιος μαθήτευσε σε έγκριτους επιστήμονες και φαίνεται να τον διακρίνει υπεροψία. Είναι ξεκάθαρο ότι αγνοεί την παραγωγική ατμόσφαιρα συνεργασίας που προκύπτει με τους αρίστους του κλάδου.

9. Ο υποψήφιος ασχολήθηκε μόνο με ένα θέμα
Τον θέλουμε.
Με ιδιαίτερα αυξημένη επιμονή και υπομονή ανάλωσε τη ζωή του στην έρευνα τού τάδε θέματος χωρίς σπασμωδικές κινήσεις, κάτι που εγγυάται σοβαρή ποιότητα επιστήμονα.
Δεν τον θέλουμε. Δυστυχώς παρέμεινε για όλη τη μέχρι σήμερα ζωή του σε έναν σχετικά στενό ερευνητικό χώρο, κάτι που δείχνει ανεπάρκεια αντίδρασης στις νέες τάσεις και εξελίξεις της επιστήμης που καθημερινά εμφανίζονται και μας προκαλούν να τις μελετήσουμε.

10. Ο υποψήφιος ασχολήθηκε με πολλά θέματα
Τον θέλουμε.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε δυστυχώς την πολυτέλεια να προωθούμε άτομα που ασχολήθηκαν μόνο σε έναν ερευνητικό χώρο. Ο υποψήφιος δείχνει ξεκάθαρα με την πολυμέρειά του ότι θα αποβεί ιδιαίτερα χρήσιμο στέλεχος και θα ανταποκριθεί όχι μόνο στα στενά όρια της υπό πλήρωσης θέσης, αλλά θα βοηθήσει ουσιαστικά την όλη εξέλιξη του τμήματός μας.
Δεν τον θέλουμε. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι μικρό μόνο μέρος του έργου του εμπίπτει στο περιεχόμενο τής υπό πλήρωσης θέσης. Παρ' όλο τον μεγάλο αριθμό των εργασιών του ελάχιστες αφορούν το αντικείμενο για το οποίο αναζητούμε υποψήφιο που θα το θεραπεύσει.

11. Ο υποψήφιος ήταν πολλά χρόνια στο εξωτερικό
Τον θέλουμε. Η συσσωρευμένη εμπειρία που απέκτησε δουλεύοντας σε αναγνωρισμένα ιδρύματα της αλλοδαπής τον κάνουν αναντικατάστατο. Υπάρχει αδήριτη ανάγκη προσέλκυσης επιστημόνων κύρους που δεν γνωρίζουν σύνορα.
Δεν τον θέλουμε. Δυστυχώς αγνοεί την ελληνική πραγματικότητα. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα ατόμων που ενώ διέπρεψαν στο εξωτερικό όταν ήρθαν στη χώρα μας απέτυχαν.

12. Ο υποψήφιος δεν πήγε στο εξωτερικό
Τον θέλουμε. Παρ' όλη τη συνεχή παρουσία στη χώρα μας κατάφερε και απέδωσε σοβαρότατο έργο, παλεύοντας συνεχώς με τις αντίξοες ελληνικές συνθήκες, τις οποίες κατόρθωσε και ξεπέρασε.
Δεν τον θέλουμε. Δυστυχώς, του λείπει κάθε μετεκπαίδευση στο εξωτερικό. Σε μια εποχή όπου η ανταλλαγή πληροφοριών είναι παραπάνω από αναγκαία ο υποψήφιος εμφανίζεται τελείως γυμνός από τέτοια εμπειρία. Το μειονέκτημα αυτό είναι ανυπέρβλητο.

Οι παραπάνω οδηγίες είναι φυσικό ότι δεν εξαντλούν το θέμα, νομίζω όμως ότι προσφέρει σημαντική βοήθεια. Θεωρώ επίσης ότι ορισμένες εκφράσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να βοηθήσουν προκειμένου η αιτιολόγηση να είναι πλήρης. Για παράδειγμα, μπορεί να γίνεται ξεκίνημα με την έκφραση «διάβασα προσεκτικά και υπεύθυνα το έργο του υποψηφίου και βρίσκομαι στην ευχάριστη (δυσάρεστη) θέση να το ψηφίσω (να μην τον ψηφίσω) διότι». Στο σημείο αυτό παρεμβάλλεται το κείμενο του οδηγού και συνεχίζουμε:«Ιδιαίτερα στις κρίσιμες στιγμές τις οποίες η Παιδεία μας διέρχεται». Εδώ μπορεί να προστεθεί, ανάλογα με το αν οι φοιτητές μας βλέπουν, «οι φοιτητές σήμερα έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις από μας και δεν πρέπει να τους απογοητεύσουμε». Αν οι φοιτητές συμφωνούν με τη θέση μας, πάει καλά, αν όμως διαφωνούν, το κλείσιμο μπορεί να εμπλουτιστεί με το κρεσέντο «γνωρίζω ότι σήμερα με το νεανικό πάθος και την αγνότητα που διακρίνει τους φοιτητές μας να διαφωνούν, όμως, είμαι βέβαιος ότι θα κατανοήσουν τη στάση μου που καθορίζεται τόσο από επιστημονική πληροφόρηση που διαθέτω όσο και από την αγάπη και το αίσθημα ευθύνης προς αυτούς». Αν- με πρόβες στο σπίτι - δώσουμε όλο μας το πάθος στην απαγγελία αυτή, πιθανότατα και με έναν λυγμό στο σημείο που μιλάμε για υπευθυνότητα, υπάρχει μεγάλη ελπίδα και να μας χειροκροτήσουν.

Ο κ. Ν. Σ. Μάργαρης είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Το ΒΗΜΑ, 21/01/2007 , Σελ.: B53

Τsόντa / έκτακτο

Αγαπητέ κύριε Αλαβάνο,
μετά λύπης μου σας πληροφορώ πως το γεγονός οτι, σαν παιδί κι εγώ, διατηρώ ένα blog, όπου γράφω ό,τι μου κατέβει στην καρκάλα, δε σημαίνει σε καμία περίπτωση οτι προτίθεμαι να σας ψηφίσω κιόλας.
Φαντάζομαι οτι υπάρχουν κάποιες χιλιάδες Ελλήνων που ασχολούνται με blogs, είτε ενεργά είτε από σπόντα. Επίσης, με σχετική ασφάλεια μπορώ να υποθέσω πως δεν πιάσατε καθέναν απο αυτούς να τον ρωτήσετε τί θα ψηφίσει - και σίγουρα δεν σας απάντησαν μ' ένα στόμα μια φωνή "εσένα πρόεδρε"...
Ως εκ τούτου, καλό θα ήταν να μη δημιουργείτε εντυπώσεις αναφερόμενος σε μία τόσο ευρεία κατηγορία συμπολιτών σας ως "οι bloggers", ιδίως δε όταν συμμετέχετε σε ένα τόσο προβεβλημένο τηλεοπτικό γεγονός όπως ήταν το χθεσινοβραδινό -και καλά - debate.
Όχι τίποτ' άλλο, μου τρομάζετε και τη γιαγιά και νομίζει οτι ανήκω σε κάποια αίρεση που σχεδιάζει μαζικές αυτοκτονίες των μελών της μετά τις εκλογές!
Μετά τιμής,
Εγώ