THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

17 July 2008

Αχταρμά

Ακόμα εδώ είστε εσείς;

Γιατί παρακαλώ;

Γιατί δεν είστε σε ειδυλλιακή παραλία ρομαντικού νησιού αγκαλιά με το αμόρε;

Εγώ πάντως εκεί θα ήθελα να ήμουν -if i had a choice.




Κατ' αρχάς να πω ευχαριστώ στις stilvi και me για τις προσκλήσεις (τα 7+1 πράγματα που σε σημάδεψαν το 2007 και εμμονές). Κορίτσα δεν σας αγνόησα, απλώς είχα διάφορα ντράβαλα προσωπικής φύσεως τον τελευταίο καιρό. Δε μου έλειπε ο χρόνος, αλλά δεν είχα και καμία διάθεση. Και θα 'βγαινε ένα μάτσο μπούρδες. Δε λέει.

(Η αλήθεια είναι πάντως οτι τις μισές εμμονές τις είχα γράψει, μετά τις άφησα στο μούσκιο και τώρα δε θυμάμαι τι σκατά ήθελα να πω...)


Άσε δε που μ' έφαγε και το ρημάδι το facebook. Φοβερό πράγμα αυτή η βλακειούλα ρε παιδί μου, κολλάς και ξεκολλημό δεν έχεις! Κι ενώ συνειδητοποιείς οτι πρόκειται για το απόλυτο χάσιμο χρόνου, εσύ εκεί: poking και ξερό παξιμάδι. Κατάντια από τη μία, από την άλλη βέβαια βρήκα κάτι συμμαθητές που είχα να δω 10+ χρόνια, τη φίλη μου την Αλεξ που είχε ξενιτευτεί στις Αμερικές και πέρναγε γαμάτα με την καλοπληρωμένη δουλίτσα της, τα γκομενάκια της και το σπιτάκι της με θέα τους ουρανοξύστες, αλλά πρόσφατα αποφάσισε οτι τελικά δεν τη σηκώνει το κλίμα της Νέας Υόρκης, οπότε τα μάζεψε και γύρισε στην Ψωροκώσταινα και τώρα λιάζεται κάτω απ' τον greek sun της Μυκόνου... Και τον Αντώναρο με τ' όνομα βεβαίως! Τον οποίο δεν τον ήξερα (και εξακολουθώ να μην τον ξέρω), αλλά ένα ωραίο πρωινό μου έστειλε friend request (κοριτσάκιιιιι θέλεις να γίνουμε φίλοιιιιιι;), έσπασα το ωραίο μου κεφάλι να θυμηθώ που το ξέρω εγώ αυτό το όνομα (το ακούς το αλτσχάιμερ που χτυπά την πόρτα; τοκ τοκ), τελικά θυμήθηκα οτι είναι αυτός ο τύπος με το γαμάτο βλόγι που τη στήνει με τη φωτογραφική πέριξ της πλατείας συντάγματος και τραβάει όποιο θηλυκό περάσει σε ακτίνα 5χλμ. Και αφού γίναμε και-καλά φιλαράκια και χάζευα κατά φάσεις τις ωραίες του φωτο, κάποια στιγμή συνειδητοποιώ οτι δεν τον έχω πλέον στη λίστα με τους φίλους μου! Oh well, δε γαμείς, το βλόγι του παραμένει γαμάτο (πρέπει να μπει κι αυτός στο blogroll στα δεξά, μαζί με την me, τις stilvi και sanity loss era (που δεν έχω πιο to the point ψευδώνυμο!) και τη φρέσκια (ημέρας) νέα μου ανακάλυψη solo cariera ).


Το 'χει κατάρα πάντως αυτη η λίστα φίλων στο facebook να μη σταθεροποιείται με τιποτα. Κόσμος πάει κι έρχεται. Τυπικό δείγμα ο γερμανοtheoς, ο οποίος μπήκε μία, δε γούσταρε, σβήστηκε, μετά ξαναμπήκε (είναι κι αυτός του χρυσόψαρου φαίνεται, θα ξέχασε τι ήταν αυτό που τον είχε χαλάσει την πρώτη φορά), μετά ξανασβήστηκε, μετά μπήκα στο βλόγι του μπας και καταλάβω τι παίζει (ίντριγκα; δολοπλοκία;) κι έφαγα πόρτα (γιατί λέει η πρόσβαση επιτρέπεται μόνο σε όσους έχουν κάποιο invite)!!! Αυτά παθαίνει όποιος είναι περίεργος... Κάτι μέρες μετά προσπάθησα ξανά, όλα φυσιολογικά αυτή τη φορά, μόνο που βρήκα ποστάκιον ηρωικόν και πένθιμον με το οποίο ο theoς αφήνει γειά στις όμορφες και κλείνει ραντεβού για Σεπτέμβρη (ή για όποτε του περάσουν οι κλειστές του τελοσπάντων). Να είσαι καλά βρε παιδί, ελπίζω ο λόγος που κατέβασες ρολά να είναι διακοπούλες σε extended version και όχι κάτι σοβαρό.


Κατά τα άλλα, στον blogόκοσμο συνέβησαν συνταρρακτικά γεγονότα: η nobody άφησε την ωραίαν Τσίπρον με τις ωραίες θάλασσες (μπουυυυχουχουυυυυ -μπαϊδεγουέι οι φωτό που βλέπετε εδώ είναι από ταξίδι στην Τσίπρον, ξανα-μπουυυυχουχουυυυυ) και μετανάστευσε εις τας Αγγλίας. Από νησί σε νησί δηλαδή, μια χαρά το βρίσκω. Καλή τύχη καλή μου με την έρευνα και γενικώς! Ο yoreekas, πάλι, παντρεύτηκε την *Αθηνά* του (να ζήσετε, να ζήσετε) ΚΑΙ θα γίνει και μπαμπάς (να σας ζήσει, να σας ζήσει), ενώ στης δρακούνας τον οντά σφάζονται παλικάρια για λόγους που ομολογώ δεν έχω κατανοήσει απόλυτα (και κυπριακά και greeklish, ποοοοοολύ υψηλός βαθμός δυσκολίας), όποιος βγάλει άκρη ας μου εξηγήσει κι εμένα της άσχετης.


Τι άλλα, τι άλλα... Α το wedding season καλά κρατεί κι όσοι ελπίζαμε να τη γλιτώσουμε φέτος λόγω δίσεκτου ας προσέχαμε. Γιατί ο Έλλην αγαπούλα, όταν αποφασίσει να βάλει κουλούρα, δεν τον σκιάζει φοβέρα καμιά. Αντιλαβού; Στήσου τώρα στην ουρά για τη χαιρετούρα, γιατί μόνο αυτό πρόλαβες από το ρομαντικό γάμο σε απομονωμένο ξωκλήσι (αφού σου πήρε μία ώρα να βρεις το ρημάδι το απομονωμένο που δεν υπήρχε σε κανένα χάρτη, navigator κλπ κι άλλη μία να βρεις να παρκάρεις, γιατί τα απομονωμένα ρομαντικά ξωκλήσια έχουν πρόβλεψη για 20 καλεσμένους κι όχι για 200)...


Επίσης θέλω να καταγγείλω οτι το R την κάνει σιγά-σιγά από το πληκτρολόγιο του laptop (έχει ξεκολλήσει και χάσκει), ενώ το G θέλει σφυρί και καλέμι για να πατηθεί. Αυτά για να εκτιμήσετε τις αντίξοες συνθήκες εργασίας μου (και για βαρέα-ανθυγιεινά ούτε λόγος).


Τελευταίον και σημαντικότατον: Κύριε Φωτίου μου, που μου αφήσατε ένα ειρωνικό και ψιλο-κακιασμένο σχόλιο πριν δε-θυμάμαι-πόσο καιρό, αν κατάλαβα καλά προφανώς υπαινίσσεστε οτι κάποια στιγμή αναφέρθηκα αρνητικά στο πρόσωπό σας. Δεν το θυμάμαι, αλλά επειδή σήμερα είναι παρασκευή και είμαι στις καλές μου (κι έχω κι αυτή τη μνήμη του χρυσόψαρου που λέγαμε), θα το δεχθώ. Σίγουρα πάντως δεν είχα καμία πρόθεση να σας θίξω, εφόσον ούτε σας ξέρω, ούτε έχω και καμία διάθεση να σας μάθω. Και για να δείτε τι ανώτερος άνθρωπος είμαι, σας αφιερώνω το ακόλουθο βιντεάκι του Χρήστου Γαλανού με τίτλο "ανφάν γκατέ" -κι ελπίζω να μη μου 'ρθει και κανένα ζοχαδιασμένο σχόλιο του Γαλανού, δεν θα το αντέξω!!!





06 April 2008

Τσα!

Να 'μαι κι εγώωωω!!!!!!

Ευτυχίες και Ευτύχιοι, χρόνια μας πολλά και καλά!

18 December 2007

Ποιός την πόρτα μου χτυπά;

Χρήσιμο πράγμα τελικά ο ρουφιανο-tracker.
Σου λέει ποιός σε διαβάζει.
Υποτίθεται.
Γιατί στην ουσία σου δίνει μια λίστα με ένα σωρό ακατάληπτα νουμεράκια.
Κι άντε βγάλε άκρη.
Η μόνη χρήσιμη πληροφορία τιτλοφορείται search engine wars.
Σεταντίρ, οι γκαντέμηδες που έπεσαν πάνω σου ψάχνοντας για κάτι εντελώς διαφορετικό.
Ιδού μερικοί τελευταίας εσοδείας:

Οι φιλομαθείς

  • Lower (Τακτικός μας πελάτης. Ο διακαής του πόθος για μάθηση σκουντουφλάει σε ένα ποστ για την Ελεονώρα Μελέτη. Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλή επιτυχία!)

Οι ταξιδιάρηδες

  • Αξιοθέατα Δανία (ΟΚ, αυτός κάτι ψιλοχρήσιμο βρήκε. Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλό ταξίδι! Και μην ξεχάσετε να προσκυνήσετε στο τσιμπουκομάγαζο!)

Οι πεινασμένοι

  • Creta farm (Να ψάχνεις σαλάμια και να βρίσκεις κρητικούς γάμους -πίκρα... Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλή όρεξη!)

Οι γκαζιάρηδες

  • Super car (Μάλλον όταν ψάχνατε για super car δεν είχατε στο μυαλό σας ένα ζωγραφισμένο σαράβαλο στα Πετράλωνα ε; Προσοχή με τα cars πάντως -super ή όχι-, για να μην καταλήξετε να ψάχνετε για...)
  • Δήλωση ατυχήματος (Είδατε που σας τα 'λεγα; Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλά ξεμπερδέματα!)

Οι απάρτου

  • Free ερασιτεχνικό πορνό
  • Μαγιό τόπλες (Εντελώς εκτός θέματος αμφότεροι. Ο πρώτος ειδικά είναι και τζαμπατζής... Δεν τους λυπάμαι: τίγκα τα ιντερνέτια στην τσόντα, όλο και κάτι θα βρήκαν. Ευχόμεθα ολοψύχως: Να πάτε να γαμηθείτε -και σύντομα!)

Τα info τζάνκια

  • Stella Awards (Μια χαρά σας βρίσκω. Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλό Πάσχα!)

Οι κακόγουστοι

  • Σπαλιάρας (Που πας παλικάρι να κάνεις καριέρα με τέτοιο όνομα; Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλές σπαλιάρες!)

Το φαν κλαμπ του Στάθη Ψάλτη

  • Αρέσω και κυκλοφορώ
  • Κλασική περίπτωση βλάβης (Μπορεί στις συγκεκριμένες να μην παίζει Ψάλτης -δεν παίρνω κι όρκο- αλλά δε μπορεί, θα γουστάρουν και Ψάλτη. Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλή διασκέδαση στο επόμενο '80s revival party της disco Boom Boom!)

Οι ευγενικοί

  • Με λένε Αλέξη (Χαρήκαμε για τη γνωριμία.)

Οι κουλτουριάρηδες

  • Πολυσημία (Α να χαθείτε, με συγκινήσατε πρωι πρωι... Από το πανεπιστήμιο είχα να την ακούσω αυτή τη λέξη. Δεν καταλαβαίνω γιατί βρεθήκατε εδώ, εξάλλου δεν είμαστε καθόλου του επιπέδου σας. Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλά μυαλά!)

Του γιατρού

  • Βλεφαροπλαστική
  • Γκουχ (Χρησιμοποίησα εγώ ποτέ τη λέξη "βλεφαροπλαστική"; Και επίσης, εσείς ο δεύτερος τι ακριβώς περιμένατε να βρείτε με το "γκουχ"; Απορίαι ψάλτου γκουχ... Ευχόμεθα ολοψύχως: Περαστικά!)

BLR

  • Φωτογραφίες από θανατ%C (Έτσι όπως το βλέπεις. Τι ψάχνει ο άνθρωπος, ο Θεός κι η ψυχή του... Δυσοίωνο δείχνει. Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλά σαράντα!)

And the winner is...

  • Mal du depart (Γειά σου Άλεξ! Μόλις βρω το τραγούδι, σου το στέλνω σούμπιτο. Έτσι κάνει βρε ο κόσμος ο καλός: στέλνει κι ένα μέηλ να γνωριστούμε! Ευχόμεθα ολοψύχως: Καλημέρες!)


06 December 2007

All I want for Christmas

Dear Santa,
τα λόγια είναι περιττά: ήμουν το πρότυπο του καλού παιδιού όλο το χρόνο, οπότε δικαιωματικά μου αξίζει να περάσω τα πιο σούπερ ντούπερ Χριστούγεννα έβερ. Ήτοι, αγκαλιά με το τεκνό ξαπλωμένοι στην κουρελού δίπλα στο τζάκι, να φοράει κόκκινο σκουφάκι και να με ταϊζει τρυφερά προσούτο στο στόμα όταν θα κάνουμε διάλειμμα από πιο ενδιαφέρουσες δραστηριότητες (δε μπαίνω σε λεπτομέρειες -άγιος είσαι, μη σε κολάσω μέρες που 'ναι). Δε χρειάζεται να μου τον τυλίξεις, θα τον μασήσω επιτόπου. Βασικά, ακόμη κι αν μου τον στείλεις με αμφίεση όπως αυτή της τελευταίας φωτογραφίας (μωβ-πράσινο σωβρακομαγιό και πορτοκαλιά σαγιονάρα), δεν θα παραπονεθώ. Είμαι ανώτερος άνθρωπος εγώ -ποσώς με ενδιαφέρει τι φοράει, αρκεί να είναι πρόθυμος να το βγάλει...
Βέβαια, αν υποθέσουμε οτι είναι Ιταλός, το πιθανότερο είναι να κοπροσκυλιάζει, να παίρνεται δεξιά κι αριστερά, να έχει ως πρότυπο γκόμενας-για-σπίτι τη mama του και να φτύνει τη συμβία για να δει μπάλα. Αλλά δε βαριέσαι -a girl can dream, σωστά;























26 November 2007

Κοπεγχάγη


Έχω πολλά χρόνια να ταξιδέψω εκτός συνόρων.
Και πολύ μου 'χει λείψει...
Επειδή όμως δεν προβλέπονται ταξιδάκια στο άμεσο μέλλον, παρηγοριέμαι χαζεύοντας φωτογραφίες ταξιδιάρηδων φίλων.
Ένας απ' αυτούς γύρισε τις προάλλες από τη Δανία με άφθονο υλικό και μάλιστα μου έδωσε την άδεια να το βάλω εδώ, μαζί με τις απαραίτητες τουριστικές πληροφορίες. ΓΙΟΥΠΙΙΙ!!!
Για πάμε λοιπόν:


Οι Δανοί είναι, λέει, άνθρωποι εύχαρεις, χαμογελαστοί και φιλόξενοι. Το πιστεύω, γιατί έτσι είναι οι περισσότεροι Σκανδιναβοί (παρά τις φήμες που τους θέλουν καταθλιπτικούς και μουντρούχους). Προσωπικά τις πάω πολύ αυτές τις υπερ-βόρειες χώρες, οπότε μην περιμένεις αντικειμενικότητα - τα βλέπω όλα σούπερ!!!

Επιπλέον - κι εδώ μπαίνουμε στο ζουμί της υπόθεσης - είναι και γκομενο-παιχνιδιάρηδες, κάτι που, απ' όσο ξέρω, δεν ισχύει για άλλους Σκανδιναβούς (οι Σουηδοί π.χ. είναι εξαιρετικά ντροπαλοί και αδέξιοι στο γκομενίζειν, σύμφωνα με αξιόπιστες [γκουχουγκουχου] μαρτυρίες).

Επίσης, τρέφουν προφανώς μεγάλη εκτίμηση για τις πίπες. Εσύ στο βάθος που χαμογελάς πλατιά και πονηρά, είσαι σε εντελώς λάθος δρόμο: τις πίπες, λέγω, τις ξύλινες, τις καπνιστικές. Πώς λέμε Ο γέρος και το τσιμπούκι; Αυτό! Και για του λόγου το αληθές:




Το πιπομάγαζο του τρόμου



Όταν δε ρουφάνε τις πίπες τους, οι Δανοί αρέσκονται να μασουλάνε καραμελωμένες μάντολες, τις οποίες αγοράζουν από εύχαρεις και χαμογελαστούς πλανόδιους μαντολάδες (κατά το "καστανάδες"). Προφανώς το εν λόγω ξηροκάρπι τους βοηθά να αντιμετωπίσουν το ψ*λ*κρυο. (Υπάρχουν βέβαια κι άλλοι τρόποι αντιμετώπισης του ψ*λ*κρυου, που απαιτούν τη συμμετοχή του ίδιου του εύχαρι μαντολά ή όποιου άλλου συμπατριώτη του - περί ορέξεως, λουκανικόπιτα. Αλλά ας μην ξεφεύγουμε.)



Όχι-και-τόσο-Δανοί πωλητές μάντολας




Άλλο δανέζικο βίτσιο, τα μυστήρια γλυπτά. Κανείς δεν είναι βέβαιος για το τι ακριβώς απεικονίζουν, είναι πάντως χαριτωμένα. Προφανώς οι Κοπεγχαγιανοί (???), που τα προσπερνούν σε καθημερινή βάση, ούτε που τους δίνουν σημασία. Οι τουρίστες πάλι εκστασιάζονται.








Υπάρχουν βέβαια και τα πιο κλασικά αξιοθέατα, όπως η Μικρή Γοργόνα, το εθνικό σύμβολο των Δανών. Την οποία Μικρή Γοργόνα το Σεπτέμβριο του 2003 κάποιοι τη γκρέμισαν από το βράχο της και την πέταξαν στη θάλασσα. Και δεν ήταν το πρώτο περιστατικό βανδαλισμού: το 1998, κάποιοι πιο βάρβαροι αποκεφάλισαν το άγαλμα και πήραν μαζί τους το κεφάλι, το οποίο αργότερα επέστρεψαν στα γραφεία τοπικού τηλεοπτικού σταθμού. Τόσο καλά...








Αυτή η φωτογραφία ίσως δεν είναι και η καλύτερη από τεχνικής άποψης. Μ' αρέσει όμως που είναι σκοτεινή...





Να και μία πιο ευκρινής




Από αρχιτεκτονικής άποψης, η Κοπεγχάγη δείχνει να είναι η χαρά του παιδιού: πολύχρωμα κτήρια, goth, πύργοι και η περίφημη Christiania (που απογοήτευσε τον φίλο μου, γιατί περίμενε λέει να δει άτομα συγκεκριμένης ιδεολογίας, και αντ' αυτού βρήκε τον παράδεισο του μπάφου!):







Tivoli. Ο φίλος που μου έδωσε τις φωτογραφίες το περιγράφει ως εξής: "Theme park, κάτι σαν το Ζάππειο αλλά πιο ωραίο" - άντε βγάλε άκρη...




Christiania. Παρδαλή όπως όλα τα άλλα κτήρια, με ωραίο graffiti-τοιχογραφία.





Last but not least, υπέροχα βουκολικά τοπία του βουνού και του λόγγου (βασικά του δάσους και της θάλασσας, γιατί από βουνά η Δανία υστερεί) για χαλάρωση. Απαραίτητη μουσική υπόκρουση το διαχρονικό σουξέ "τσοπανάκος ήμανε, προβατάκια έβοσκα" (γκλαν γκλαν-κουδούνες στο background).












Και οι απαραίτητες λήψεις-με-άποψη του μάστορα: