Ακόμα εδώ είστε εσείς;Γιατί παρακαλώ;
Γιατί δεν είστε σε ειδυλλιακή παραλία ρομαντικού νησιού αγκαλιά με το αμόρε;
Εγώ πάντως εκεί θα ήθελα να ήμουν -if i had a choice.
Κατ' αρχάς να πω ευχαριστώ στις stilvi και me για τις προσκλήσεις (τα 7+1 πράγματα που σε σημάδεψαν το 2007 και εμμονές). Κορίτσα δεν σας αγνόησα, απλώς είχα διάφορα ντράβαλα προσωπικής φύσεως τον τελευταίο καιρό. Δε μου έλειπε ο χρόνος, αλλά δεν είχα και καμία διάθεση. Και θα 'βγαινε ένα μάτσο μπούρδες. Δε λέει.
(Η αλήθεια είναι πάντως οτι τις μισές εμμονές τις είχα γράψει, μετά τις άφησα στο μούσκιο και τώρα δε θυμάμαι τι σκατά ήθελα να πω...)
Άσε δε που μ' έφαγε και το ρημάδι το facebook. Φοβερό πράγμα αυτή η βλακειούλα ρε παιδί μου, κολλάς και ξεκολλημό δεν έχεις! Κι ενώ συνειδητοποιείς οτι πρόκειται για το απόλυτο χάσιμο χρόνου, εσύ εκεί: poking και ξερό παξιμάδι. Κατάντια από τη μία, από την άλλη βέβαια βρήκα κάτι συμμαθητές που είχα να δω 10+ χρόνια, τη φίλη μου την Αλεξ που είχε ξενιτευτεί στις Αμερικές και πέρναγε γαμάτα με την καλοπληρωμένη δουλίτσα της, τα γκομενάκια της και το σπιτάκι της με θέα τους ουρανοξύστες, αλλά πρόσφατα αποφάσισε οτι τελικά δεν τη σηκώνει το κλίμα της Νέας Υόρκης, οπότε τα μάζεψε και γύρισε στην Ψωροκώσταινα και τώρα λιάζεται κάτω απ' τον greek sun της Μυκόνου... Και τον Αντώναρο με τ' όνομα βεβαίως! Τον οποίο δεν τον ήξερα (και εξακολουθώ να μην τον ξέρω), αλλά ένα ωραίο πρωινό μου έστειλε friend request (κοριτσάκιιιιι θέλεις να γίνουμε φίλοιιιιιι;), έσπασα το ωραίο μου κεφάλι να θυμηθώ που το ξέρω εγώ αυτό το όνομα (το ακούς το αλτσχάιμερ που χτυπά την πόρτα; τοκ τοκ), τελικά θυμήθηκα οτι είναι αυτός ο τύπος με το γαμάτο βλόγι που τη στήνει με τη φωτογραφική πέριξ της πλατείας συντάγματος και τραβάει όποιο θηλυκό περάσει σε ακτίνα 5χλμ. Και αφού γίναμε και-καλά φιλαράκια και χάζευα κατά φάσεις τις ωραίες του φωτο, κάποια στιγμή συνειδητοποιώ οτι δεν τον έχω πλέον στη λίστα με τους φίλους μου! Oh well, δε γαμείς, το βλόγι του παραμένει γαμάτο (πρέπει να μπει κι αυτός στο blogroll στα δεξά, μαζί με την me, τις stilvi και sanity loss era (που δεν έχω πιο to the point ψευδώνυμο!) και τη φρέσκια (ημέρας) νέα μου ανακάλυψη solo cariera ).
Το 'χει κατάρα πάντως αυτη η λίστα φίλων στο facebook να μη σταθεροποιείται με τιποτα. Κόσμος πάει κι έρχεται. Τυπικό δείγμα ο γερμανοtheoς, ο οποίος μπήκε μία, δε γούσταρε, σβήστηκε, μετά ξαναμπήκε (είναι κι αυτός του χρυσόψαρου φαίνεται, θα ξέχασε τι ήταν αυτό που τον είχε χαλάσει την πρώτη φορά), μετά ξανασβήστηκε, μετά μπήκα στο βλόγι του μπας και καταλάβω τι παίζει (ίντριγκα; δολοπλοκία;) κι έφαγα πόρτα (γιατί λέει η πρόσβαση επιτρέπεται μόνο σε όσους έχουν κάποιο invite)!!! Αυτά παθαίνει όποιος είναι περίεργος... Κάτι μέρες μετά προσπάθησα ξανά, όλα φυσιολογικά αυτή τη φορά, μόνο που βρήκα ποστάκιον ηρωικόν και πένθιμον με το οποίο ο theoς αφήνει γειά στις όμορφες και κλείνει ραντεβού για Σεπτέμβρη (ή για όποτε του περάσουν οι κλειστές του τελοσπάντων). Να είσαι καλά βρε παιδί, ελπίζω ο λόγος που κατέβασες ρολά να είναι διακοπούλες σε extended version και όχι κάτι σοβαρό.
Κατά τα άλλα, στον blogόκοσμο συνέβησαν συνταρρακτικά γεγονότα: η nobody άφησε την ωραίαν Τσίπρον με τις ωραίες θάλασσες (μπουυυυχουχουυυυυ -μπαϊδεγουέι οι φωτό που βλέπετε εδώ είναι από ταξίδι στην Τσίπρον, ξανα-μπουυυυχουχουυυυυ) και μετανάστευσε εις τας Αγγλίας. Από νησί σε νησί δηλαδή, μια χαρά το βρίσκω. Καλή τύχη καλή μου με την έρευνα και γενικώς! Ο yoreekas, πάλι, παντρεύτηκε την *Αθηνά* του (να ζήσετε, να ζήσετε) ΚΑΙ θα γίνει και μπαμπάς (να σας ζήσει, να σας ζήσει), ενώ στης δρακούνας τον οντά σφάζονται παλικάρια για λόγους που ομολογώ δεν έχω κατανοήσει απόλυτα (και κυπριακά και greeklish, ποοοοοολύ υψηλός βαθμός δυσκολίας), όποιος βγάλει άκρη ας μου εξηγήσει κι εμένα της άσχετης.
Τι άλλα, τι άλλα... Α το wedding season καλά κρατεί κι όσοι ελπίζαμε να τη γλιτώσουμε φέτος λόγω δίσεκτου ας προσέχαμε. Γιατί ο Έλλην αγαπούλα, όταν αποφασίσει να βάλει κουλούρα, δεν τον σκιάζει φοβέρα καμιά. Αντιλαβού; Στήσου τώρα στην ουρά για τη χαιρετούρα, γιατί μόνο αυτό πρόλαβες από το ρομαντικό γάμο σε απομονωμένο ξωκλήσι (αφού σου πήρε μία ώρα να βρεις το ρημάδι το απομονωμένο που δεν υπήρχε σε κανένα χάρτη, navigator κλπ κι άλλη μία να βρεις να παρκάρεις, γιατί τα απομονωμένα ρομαντικά ξωκλήσια έχουν πρόβλεψη για 20 καλεσμένους κι όχι για 200)...
Επίσης θέλω να καταγγείλω οτι το R την κάνει σιγά-σιγά από το πληκτρολόγιο του laptop (έχει ξεκολλήσει και χάσκει), ενώ το G θέλει σφυρί και καλέμι για να πατηθεί. Αυτά για να εκτιμήσετε τις αντίξοες συνθήκες εργασίας μου (και για βαρέα-ανθυγιεινά ούτε λόγος).
Τελευταίον και σημαντικότατον: Κύριε Φωτίου μου, που μου αφήσατε ένα ειρωνικό και ψιλο-κακιασμένο σχόλιο πριν δε-θυμάμαι-πόσο καιρό, αν κατάλαβα καλά προφανώς υπαινίσσεστε οτι κάποια στιγμή αναφέρθηκα αρνητικά στο πρόσωπό σας. Δεν το θυμάμαι, αλλά επειδή σήμερα είναι παρασκευή και είμαι στις καλές μου (κι έχω κι αυτή τη μνήμη του χρυσόψαρου που λέγαμε), θα το δεχθώ. Σίγουρα πάντως δεν είχα καμία πρόθεση να σας θίξω, εφόσον ούτε σας ξέρω, ούτε έχω και καμία διάθεση να σας μάθω. Και για να δείτε τι ανώτερος άνθρωπος είμαι, σας αφιερώνω το ακόλουθο βιντεάκι του Χρήστου Γαλανού με τίτλο "ανφάν γκατέ" -κι ελπίζω να μη μου 'ρθει και κανένα ζοχαδιασμένο σχόλιο του Γαλανού, δεν θα το αντέξω!!!
(Η αλήθεια είναι πάντως οτι τις μισές εμμονές τις είχα γράψει, μετά τις άφησα στο μούσκιο και τώρα δε θυμάμαι τι σκατά ήθελα να πω...)
Άσε δε που μ' έφαγε και το ρημάδι το facebook. Φοβερό πράγμα αυτή η βλακειούλα ρε παιδί μου, κολλάς και ξεκολλημό δεν έχεις! Κι ενώ συνειδητοποιείς οτι πρόκειται για το απόλυτο χάσιμο χρόνου, εσύ εκεί: poking και ξερό παξιμάδι. Κατάντια από τη μία, από την άλλη βέβαια βρήκα κάτι συμμαθητές που είχα να δω 10+ χρόνια, τη φίλη μου την Αλεξ που είχε ξενιτευτεί στις Αμερικές και πέρναγε γαμάτα με την καλοπληρωμένη δουλίτσα της, τα γκομενάκια της και το σπιτάκι της με θέα τους ουρανοξύστες, αλλά πρόσφατα αποφάσισε οτι τελικά δεν τη σηκώνει το κλίμα της Νέας Υόρκης, οπότε τα μάζεψε και γύρισε στην Ψωροκώσταινα και τώρα λιάζεται κάτω απ' τον greek sun της Μυκόνου... Και τον Αντώναρο με τ' όνομα βεβαίως! Τον οποίο δεν τον ήξερα (και εξακολουθώ να μην τον ξέρω), αλλά ένα ωραίο πρωινό μου έστειλε friend request (κοριτσάκιιιιι θέλεις να γίνουμε φίλοιιιιιι;), έσπασα το ωραίο μου κεφάλι να θυμηθώ που το ξέρω εγώ αυτό το όνομα (το ακούς το αλτσχάιμερ που χτυπά την πόρτα; τοκ τοκ), τελικά θυμήθηκα οτι είναι αυτός ο τύπος με το γαμάτο βλόγι που τη στήνει με τη φωτογραφική πέριξ της πλατείας συντάγματος και τραβάει όποιο θηλυκό περάσει σε ακτίνα 5χλμ. Και αφού γίναμε και-καλά φιλαράκια και χάζευα κατά φάσεις τις ωραίες του φωτο, κάποια στιγμή συνειδητοποιώ οτι δεν τον έχω πλέον στη λίστα με τους φίλους μου! Oh well, δε γαμείς, το βλόγι του παραμένει γαμάτο (πρέπει να μπει κι αυτός στο blogroll στα δεξά, μαζί με την me, τις stilvi και sanity loss era (που δεν έχω πιο to the point ψευδώνυμο!) και τη φρέσκια (ημέρας) νέα μου ανακάλυψη solo cariera ).
Το 'χει κατάρα πάντως αυτη η λίστα φίλων στο facebook να μη σταθεροποιείται με τιποτα. Κόσμος πάει κι έρχεται. Τυπικό δείγμα ο γερμανοtheoς, ο οποίος μπήκε μία, δε γούσταρε, σβήστηκε, μετά ξαναμπήκε (είναι κι αυτός του χρυσόψαρου φαίνεται, θα ξέχασε τι ήταν αυτό που τον είχε χαλάσει την πρώτη φορά), μετά ξανασβήστηκε, μετά μπήκα στο βλόγι του μπας και καταλάβω τι παίζει (ίντριγκα; δολοπλοκία;) κι έφαγα πόρτα (γιατί λέει η πρόσβαση επιτρέπεται μόνο σε όσους έχουν κάποιο invite)!!! Αυτά παθαίνει όποιος είναι περίεργος... Κάτι μέρες μετά προσπάθησα ξανά, όλα φυσιολογικά αυτή τη φορά, μόνο που βρήκα ποστάκιον ηρωικόν και πένθιμον με το οποίο ο theoς αφήνει γειά στις όμορφες και κλείνει ραντεβού για Σεπτέμβρη (ή για όποτε του περάσουν οι κλειστές του τελοσπάντων). Να είσαι καλά βρε παιδί, ελπίζω ο λόγος που κατέβασες ρολά να είναι διακοπούλες σε extended version και όχι κάτι σοβαρό.
Κατά τα άλλα, στον blogόκοσμο συνέβησαν συνταρρακτικά γεγονότα: η nobody άφησε την ωραίαν Τσίπρον με τις ωραίες θάλασσες (μπουυυυχουχουυυυυ -μπαϊδεγουέι οι φωτό που βλέπετε εδώ είναι από ταξίδι στην Τσίπρον, ξανα-μπουυυυχουχουυυυυ) και μετανάστευσε εις τας Αγγλίας. Από νησί σε νησί δηλαδή, μια χαρά το βρίσκω. Καλή τύχη καλή μου με την έρευνα και γενικώς! Ο yoreekas, πάλι, παντρεύτηκε την *Αθηνά* του (να ζήσετε, να ζήσετε) ΚΑΙ θα γίνει και μπαμπάς (να σας ζήσει, να σας ζήσει), ενώ στης δρακούνας τον οντά σφάζονται παλικάρια για λόγους που ομολογώ δεν έχω κατανοήσει απόλυτα (και κυπριακά και greeklish, ποοοοοολύ υψηλός βαθμός δυσκολίας), όποιος βγάλει άκρη ας μου εξηγήσει κι εμένα της άσχετης.
Τι άλλα, τι άλλα... Α το wedding season καλά κρατεί κι όσοι ελπίζαμε να τη γλιτώσουμε φέτος λόγω δίσεκτου ας προσέχαμε. Γιατί ο Έλλην αγαπούλα, όταν αποφασίσει να βάλει κουλούρα, δεν τον σκιάζει φοβέρα καμιά. Αντιλαβού; Στήσου τώρα στην ουρά για τη χαιρετούρα, γιατί μόνο αυτό πρόλαβες από το ρομαντικό γάμο σε απομονωμένο ξωκλήσι (αφού σου πήρε μία ώρα να βρεις το ρημάδι το απομονωμένο που δεν υπήρχε σε κανένα χάρτη, navigator κλπ κι άλλη μία να βρεις να παρκάρεις, γιατί τα απομονωμένα ρομαντικά ξωκλήσια έχουν πρόβλεψη για 20 καλεσμένους κι όχι για 200)...
Επίσης θέλω να καταγγείλω οτι το R την κάνει σιγά-σιγά από το πληκτρολόγιο του laptop (έχει ξεκολλήσει και χάσκει), ενώ το G θέλει σφυρί και καλέμι για να πατηθεί. Αυτά για να εκτιμήσετε τις αντίξοες συνθήκες εργασίας μου (και για βαρέα-ανθυγιεινά ούτε λόγος).
Τελευταίον και σημαντικότατον: Κύριε Φωτίου μου, που μου αφήσατε ένα ειρωνικό και ψιλο-κακιασμένο σχόλιο πριν δε-θυμάμαι-πόσο καιρό, αν κατάλαβα καλά προφανώς υπαινίσσεστε οτι κάποια στιγμή αναφέρθηκα αρνητικά στο πρόσωπό σας. Δεν το θυμάμαι, αλλά επειδή σήμερα είναι παρασκευή και είμαι στις καλές μου (κι έχω κι αυτή τη μνήμη του χρυσόψαρου που λέγαμε), θα το δεχθώ. Σίγουρα πάντως δεν είχα καμία πρόθεση να σας θίξω, εφόσον ούτε σας ξέρω, ούτε έχω και καμία διάθεση να σας μάθω. Και για να δείτε τι ανώτερος άνθρωπος είμαι, σας αφιερώνω το ακόλουθο βιντεάκι του Χρήστου Γαλανού με τίτλο "ανφάν γκατέ" -κι ελπίζω να μη μου 'ρθει και κανένα ζοχαδιασμένο σχόλιο του Γαλανού, δεν θα το αντέξω!!!
